De Heer is mijn verder

Ik heb er sinds kort weer één. Een agenda. Na heel wat jaar agenda-loos geleefd te hebben, vond ik het wel weer tijd worden. En waar ik vroeger het een lastige keuze vond welke ik zou nemen, was dit keer de keus snel gemaakt. Een agenda met genoeg schrijfruimte en iets om over na te denken. 

Iedere week lees ik de stukjes en uitspraken. Het is genieten en stiekem kijk ik altijd weer uit naar de inspirerende oneliner onderaan de bladzijde. Ik ben wel van de quotes en dan met name de oneliners die je echt twee keer moet lezen om ze vervolgens de hele week te onthouden.

Een aantal weekjes geleden sloeg ik ook de pagina om. Ik liet mijn ogen snel over de pagina van de week gaan. 'De Heer is mijn Herder' las ik onderaan de pagina. 'Echt? Konden ze niets originelers bedenken?!' Het irriteerde me. Als ik ergens niet op zat te wachten die week was het wel een dooddoener. De Heer is mijn Herder mag ik natuurlijk niet als dooddoener bestempelen, het is een hele mooie zin uit een oude en mooie bekende psalm. Maar toch, ik kan er op dat moment niks mee...

Ik schreef vast wat dingetjes bij de eerste dagen, maar mijn gedachten bleven bij die in mijn ogen 'dooddoener'. Ik keek er nog eens naar en toen zag ik het. Er stond niet 'De Heer is mijn Herder'. Nee, de laatste 'H' had plaats gemaakt voor een 'v': 'De Heer is mijn verder'.
Ik lachte, maar het raakte mij ook. Ik die de afgelopen weken vaak dacht hoe het verder moet, kreeg op dat moment het antwoord op een briefje voorgeschoteld. Wat een verschil kan één letter maken!

De Heer is mijn verder. Een krachtige en bemoedigende oneliner in deze gebroken wereld en in mijn gebroken bestaan. Ik houd hem erin en zet het stiekem in mijn Bijbel erbij.