Kijk omhoog

Het is een normale, doordeweekse dag. Op mijn bureau liggen stapels papieren met allerlei aantekeningen. Daartussen liggen nog verschillende to-do-lijstjes. Er is nog zoveel dat gedaan moet worden, maar niets lijkt te lukken. Inmiddels zie ik allerlei mailtjes binnen komen, die één voor één om een reactie vragen. Ik richt mijn gezicht op van de laptop en staar even uit het raam. Het is begonnen met regenen en ik bedenk me ineens dat ik straks toch echt nog naar buiten moet. Een diepe zucht ontglijdt me en onbewust, of ik het nou wil of niet, een gevoel van ondankbaarheid komt naar boven. Ik moet denken aan de tekst die ik vanmorgen las: 'Wees altijd verheugd, bid onophoudelijk, dank God onder alle omstandigheden, want dat is wat hij van u, die één bent met Christus Jezus, verlangt (1 Thes. 5:16-18). Maar hoe kan ik dankdag vieren, elke dag dankbaar zijn, juist ook op die dagen waarop het leven even niet zo loopt als ik had gehoopt?

Terwijl ik mijn gedachten nog mijn gang laat gaan, komt het verhaal van Noach bij mij naar boven. Het was een paar dagen geleden dat ik dit verhaal las. En hoewel het een overbekend verhaal is, iedereen kent de man die een boot moest bouwen en later de geweldige regenboog zag, viel mij enkele dagen geleden toch iets bijzonders op. Want wie goed leest, leest helemaal geen mooi verhaal. Het is een aangrijpend en rampzalig verhaal. Moet je je eens voorstellen: alles wat God met liefde had gemaakt, waarvan Hij had gezegd dat het goed was, moest Hij nu ineens vernietigen. Waarom? Omdat het een chaos op aarde was geworden. En wat doet Noach in die chaos? Hij stapt vol vertrouwen met zijn gezin en de dieren in de boot en ziet het dan voor zijn ogen gebeuren. De aarde wordt vernietigd. Na een heel aantal dagen mag hij dan de deur van de boot weer openen. Wat zal hij toen gezien hebben? Welke gedachten zouden er door hem zijn gegaan? Het moet toch een chaos zijn geweest na zo'n grote overstroming. Niets, maar dan ook niets was er meer over...

En dan lees ik iets opmerkelijks. Want wat doet Noach in al deze chaos? Gaat hij zitten mopperen en klagen? Gaat hij van woede in de modder stampen? Nee, hij bouwde een altaar en bracht een dankoffer. Hij gaat danken. Terwijl hij met zijn voeten in de modder stond, richtte hij zijn ogen omhoog om God te danken. En daar ziet hij.... juist de regenboog. Gods belofte van trouw en liefde. Een belofte voor een nieuw begin! Een uitkomst uit de chaos.

Ik kijk weer naar mijn bureau. De stapels met papieren liggen er nog, de mailtjes staan nog steeds onbeantwoord in mijn mailbox, mijn to-do lijstjes zijn nog niets kleiner geworden en buiten regent het nog steeds. En toch... toch is er iets veranderd. Ik kijk omhoog naar de donkere lucht buiten en denk aan de regenboog. God is erbij en dat geeft mij een enorm gevoel dankbaarheid. Hij is erbij en heeft alles onder controle. Ik mag in vertrouwen leven dat Hij mij de weg wijst. Hij geeft mij elke dag genoeg om te danken! Ook en misschien wel zelfs op die dagen waarop alles zo zwaar lijkt.

Is jouw dag vandaag zo gevuld, dat je niet meer weet hoe het allemaal moet? Het is allemaal zo chaotisch van binnen of om je heen. Alles lijkt te mislukken. Kijk omhoog. Dank. En ervaar zo dat God je een nieuw perspectief zal geven! Zijn naam is: Ik zal er zijn. Hij is er bij, ook op die momenten waar het misschien niet zo gaat als je gehoopt had.

Kijk omhoog                                                                                                                                    Naar de zon                                                                                                                                    Zoek niet naar een antwoord                                                                                                        Laat het los                                                                                                                                      Hou je vast aan Mij