Samen puzzelen

Gistermorgen was het weer zover: de start van een nieuw seizoen. Elk jaar weer een hoogtepunt in de gemeente omgeven met allerlei feestelijke activiteiten. Tijdens de dienst zongen we het mooie lied: 'Breng ons samen'. Een lied dat zingt over eenheid in de kerk. In de dienst bleef de volgende zin mij de hele tijd door het hoofd schieten: Ieder is welkom hier binnen te gaan. Samen, één door de Geest; Verbonden in liefde, die U aan ons geeft.

Ondanks dat het dit jaar toch allemaal wat anders is, blijft de boodschap hetzelfde: we mogen als gemeente samen dit seizoen starten. Sámen, want er kan niemand gemist worden. Samen, verbonden door Zijn liefde. En dat brengt mij bij het volgende verhaal:

In de kast heerste een geweldige drukte. Er was een doos open gegaan en nu lagen alle stukjes van een puzzel los in de kast. Ze wilden allemaal wel een keer een kijkje nemen buiten de kast. Maar ja, wie mocht er als eerste? 'Ik vind dat wij als eerste mogen', riepen een paar stukjes. 'En wat is daarvoor de reden', vroeg een blauw stukje. 'Nou, wij zijn de hoeken.' 'Zeg, jullie zien toch wel dat wij nog belangrijker zijn, wij vormen de rand en houden de hele puzzel bij elkaar.' Weer een ander stukje met een mooie bloem begon zich er ook mee te bemoeien. 'Moeten jullie mij eens zien. Op jullie is niets te zien van de mooie puzzel. Kijk, jij bent enkel blauw van de lucht en jij bent gewoon wit. Ik stel tenminste nog íets voor. De stukjes bleven maar schreeuwen, maar ze kwamen er niet uit. Ze kunnen het niet eens worden wie nu eigenlijk de belangrijkste was.

Het duurde even maar toen klonk er achterin de kast een klein stemmetje. Het was een stukje met niet zoveel bijzonderheden. 'Weet iemand met hoeveel we hier zijn?' 'Met 500,' was het antwoord van de anderen. 'En... hebben jullie al wel eens puzzel gezien waar één stukje ontbreekt?' vroeg het stukje aarzelend. De andere stukje keken hem nadenken aan, het werd stil in de kast. 'Wat zou er gebeuren als één van ons niet meer in de doos zit. Alle stukjes zijn toch nodig voor onze mooie puzzel.' Daarna was het helemaal stil in de kast. Niemand durfde meer wat te zeggen, ze dachten diep na over dat antwoord.

Het deed mij ook denken aan het samenwerken in de gemeente. De gemeente als puzzel met de gemeenteleden als puzzelstukjes. Ieder puzzelstukje heeft zijn inkepingen; zo heeft ieder gemeentelid zijn tekortkomingen. Maar ieder puzzelstukje heeft ook zijn uitstulpingen; zo heeft ieder gemeentelid ook zijn talenten. Deze talenten kan je goed gebruiken voor het werk in de gemeente en vullen de inkepingen van een ander. En of je nu een klein stukje bent, een stukje met veel kleur of een stukje wat al grijs aan het worden is, iedereen telt mee in de gemeente! We hebben elkaar nodig in onze zoektocht naar God, niemand kan daarin gemist worden. De vraag is: Puzzel jij ook dit seizoen mee aan deze veelkleurige puzzel en help je de andere stukjes een plek te vinden?