Stille nacht in een drukke winkelstraat

Elk jaar is het weer hetzelfde, de donkere dagen voor kerst. Buiten is het langer donker, het weer is grijs en het kan ook zomaar donker zijn in je eigen hart of gedachten. Toch doen we er alles aan om het donker te verdrijven. Allerlei lampjes worden tevoorschijn gehaald om de straten en de huizen te versieren. Ook in de kerk ging er elke week weer een kaarsje aan en mochten we lezen van Gods beloften. Als teken van hoop, als licht in de duisternis. Want deze verhalen leren mij dat God groter is dan de nacht. Telkens als ik omhoog kijk, mag ik het zien: God doorbreekt de duisternis met een groot licht.

Maar ik weet niet hoe het bij jou is, dat omhoog kijken lukt mij niet altijd. De drukte en de donkerheid nemen soms zo snel de overhand. Zeker zo aan het einde van het jaar. De weken zijn hectisch en volgepland. Na de sinterklaasdrukte, duiken we zo de kerststress in. Boodschappen worden in huis gehaald, sommigen onder ons moeten de kerstboom nog opzetten en weer anderen zijn hele dagen bezig met het zoeken naar de juiste lampjes. En tussendoor wordt er nog hard gewerkt om de laatste taken van dit jaar af te maken, want we willen het nieuwe jaar met een schone lei kunnen beginnen.

Tussen al deze drukte door heb ik een avondje vrij. Ik trakteer mezelf op een wandeling door het centrum. Vanuit allerlei winkels komt de kerstmuziek naar mij toe. De lichtjes verlichten de straten en de mensen doen hun laatste inkopen. Ik steek mijn handen in mijn jaszakken en geniet van de gezellige sfeer. Tussen de kerstmuziek door, hoor ik ineens in de verte een andere melodie. Zachtjes begin ik mee te neuriën. 'Stille nacht, heilige nacht...' Een glimlach kan ik niet onderdrukken. Stilte? Ik bedenk me dat de afgelopen dagen er bij mij zo anders uit zagen. Terwijl ik verder loop, komt het verhaal van de eerste kerstnacht bij mij naar boven. Meerdere malen mocht ik de afgelopen weken aan de slag met dit verhaal. En telkens weer kwam bij mij de vraag naar in hoeverre dit lied bij kerst past. Want in eerste instantie lees ik niet een verhaal waarin het stil is. Integendeel er is van alles gaande. Denk alleen maar aan die herders in het veld. Plotseling kwam er een eind aan die donkere, stille nacht. Een groot licht kwam tevoorschijn en een koor van engelen zong het uit: 'Eer aan God!' Wat een geweldig geluid moet dat zijn geweest in de stille velden buiten Bethlehem.

Bij hen was het ook donker, maar toch keken zij omhoog. Dat gaf hen de moed om op te staan en vol vertrouwen gingen ze op weg naar de Redder van de wereld. Toen ze weer terug naar hun schapen liepen, konden ze niet stil blijven. Ze dankten, loofden en werden vervuld met vreugde.

Ik kijk weer de winkelstraat in. Het is er nog steeds donker en druk. De melodie van zojuist is alweer overgegaan in een ander lied. Terwijl ik zachtjes doorloop, neurie ik ook nu mee. 'Licht in de nacht. Een ster schijnt door wolken, dit is de nacht dat Zijn leven begon...' Heel even werp ik een blik omhoog naar de donkere hemel. Kleine sterren schitteren mij tegemoet. En dan in die donkere, drukke winkelstraat sta ik toch even stil. Ik besef me ineens dat stilte wel degelijk bij kerst hoort. Kerst is iets om stil van te worden. God Zelf komt naar ons toe. In de donkere wereld, waarin van alles gaande is, maakt God een nieuw begin. En daarom is en blijft 'Stille nacht' ook zo'n toepasselijk kerstlied. Want wanneer je de stilte uit kerstmis haalt, houd je een kermis over. Een feest zonder het ware Licht. En daar gaat het juist bij kerst om: het Licht dat schijnt in onze nacht. Zelfs in die donkere, stille nacht wil God een nieuw perspectief geven. En dat geldt voor ons allemaal. We kunnen druk zijn, het kan donker zijn in je eigen hart. Maar laten we deze kerst een moment stil worden en doen wat de herders deden: omhoog kijken en op weg gaan. God is met ons. In de mooie tijden van het leven en ook of misschien wel zelfs in die donkere momenten. Want in het donker kun je de sterren zien... Dan kunnen we samen met de herders onze weg vervolgen. Dankend en lovend. Onze nacht, waarin we in het donker tasten, heeft niet het laatste woord. Nieuwe hoop is Hij ons komen brengen, stralend breekt er een nieuwe morgen aan.

Later die avond rijd ik in de auto terug naar huis en uit mijn radio klinken de woorden van dat eeuwenoude kerstlied. Ik zet de radio iets harder en zing de woorden van harte mee:

Stille nacht, heilige nacht,                                                                                                          Vreed' en heil wordt gebracht,                                                                                                        aan een wereld, verloren in schuld.                                                                                            Gods belofte wordt heerlijk vervuld.

Amen! Gode zij eer.

Ik wens jou een stralend kerstfeest toe!