Verderweg en dichterbij

Vannacht terwijl ik naar al die mooie kleuren in de hemel keek, kwam het zomaar in mijn gedachten. Een jaar is voorbij, 365 dagen in 2023 zijn verleden tijd. Dagen waarin het goed ging, maar ook moeilijke dagen. Dagen waarin het rustig is in je leven en alles lekker loopt. En dat is wat ook ik het afgelopen jaar heb mogen ervaren. Momenten waarin ik dankbaar omhoog kon kijken. Dankbaar voor de liefdevolle contacten, vriendschappen, nieuwe ervaringen, leren genieten van kleine dingen.

En toch ben ik ook wel blij dat 2023, met soms ook wel die moeilijke dagen, voorbij is. Het is voor mij een beetje dichter bij God, mezelf en anderen. Dichterbij de prachtige toekomst die beloofd is aan ieder die gelooft. Wat een hoopvolle gedachte. Dichterbij als je iemand verloren hebt dit jaar en gelooft dat we ooit weer verenigd zullen worden.

Maar dat dichterbij is ook verderweg. Een jaargrens is zo definitief. Daarom kan het ook pittig zijn de afgelopen 'vrolijke' feestdagen. De jaarwisseling. De terugblik op een jaar, waarin misschien zoveel gebeurd is. Misschien een jaar met pijn, afscheid, verdriet.

En dan het begin van een nieuw jaar. Met nieuwe uitdagingen. Misschien kijk jij er naar uit, een jaar vol mooie gebeurtenissen, misschien voelt het uitzichtloos. De hoop is verderweg dan ooit. Je zult het afgelopen jaar maar teleurstellende berichten hebben gekregen, een stil geboren kindje, of de boodschap dat er geen kinderen zullen komen. Misschien ben je iemand die je dierbaar was verloren. Of maakte iemand van wie je houdt andere keuzes dan die jij voor ogen had. Wat een pijn en gemis kan daarin doorklinken. Verderweg, de leegte voelend. Misschien zelfs wel een gevoel van falen.

Verderweg én dichterbij. Mag dat deze dagen tekenen. Ik wens jou vrede met alles wat gebeurd is en wat nog komen gaat. Weet dat wat er ook komen gaat, je nooit alleen bent! Ik wens je alle goeds in 2024 of het verderweg of dichterbij is.